De vereniging KleindierLiefhebbers Nederland (KLN) bestaat dit jaar 125 jaar. Ongeveer de helft van deze jaren is de familie van Loo uit Hoge Enk betrokken bij de vereniging. Als fokkers van konijnen, als tatoeëerders, als organisatoren van shows en op bestuurlijk vlak.

Grootvader Evert (74) werd op zijn twaalfde lid van Vereniging Sport Veredelt, de kleindierliefhebbersvereniging uit Oldebroek en omstreken. In eerste instantie fokte hij Alaska’s en Rijnlanders Met trots vertelt hij hoe hij als jochie met een zelf gefokt konijn het befaamde ‘gouden tientje’ won, een onderscheiding die echt iets betekende in de jaren vijftig en zestig. “Men keurde destijds alleen met predicaten en nog niet met punten zoals nu. We werden toen op de platte wagen met een paard ervoor met onze dieren naar de shows in de omgeving gereden,” herinnert senior van Loo zich. Hij fokt en showt overigens nog steeds konijnen, nu driekleur Lotharingerdwergen. Ook heeft hij al heel wat jaren kleurdwergen met de moeilijke, maar door hem geliefde rus-aftekening in de hokken.

Drie shows

Opa Evert was jaren bestuurslid van de vereniging die in haar glorietijd, de jaren zeventig en tachtig, 220 leden telde. “Nu zijn dat er nog zo’n zestig en ook als tatoeëerder ervaar ik de terugloop. Deed ik vroeger 100 konijnen op een avond, nu is dat nog een handjevol”. In die gloriejaren bezocht grootvader Evert met zijn toen 4-jarige zoon Alfred de provinciale kleindiershow van Gelderland. Alfred mocht daar een konijnenras uitkiezen om te gaan houden en fokken. Dat werden pooltjes (roodoog) en Alfred werd toen ook lid van Sport Veredelt.

Inmiddels is Alfred, nu 47, al jaren bestuurslid en (tentoonstellings-)secretaris van de vereniging. Hij haalt veel voldoening uit het organiseren van shows. “In deze tijd is het best een uitdaging om met vrijwilligers zo’n show op te zetten. Vorig jaar hebben we een grote open jubileumshow georganiseerd omdat onze vereniging 75 jaar bestond. Deze show was zo’n succes dat we dit jaar weer een grote open show gaan organiseren in Oldebroek!” vertelt Alfred enthousiast. ”Vanwege het sociale element proberen wij elk jaar drie shows te organiseren, de voorjaarsshow, de jongdierendag en de grote openshow.”

Met z’n allen in een touringcar

Alfred fokt en showt nog altijd pooltjes roodoog. Hij kijkt met weemoed terug op de tijd dat ze met de hele vereniging naar shows her en der in het land gingen. ”De deelname aan shows, met z’n allen in een touringcar, de kisten met dieren in het middenpad, waren voor ons dé uitjes. Nu gaat men vaker op vakantie, maar vroeger was dat minder vanzelfsprekend, zeker als je dieren had.” Met zo’n 60 konijnen en vele vogelsoorten zal er voor het gezin van Loo vast geen vakantie inzitten? “O jawel hoor,” licht Alfred toe, ”we hebben een fantastische oppas in opa, die komt hier dan elke dag de dieren verzorgen”.

De hele familie in het busje met aanhanger

Drie van de vier kinderen van Alfred zijn besmet met het konijnenvirus. Dinand (12) houdt kleurdwergen (chinchilla), zijn jongere broer Thijmen (10) houdt pooltjes (blauwoog) en hun zusje Alieke (2) vindt alle konijnen leuk om mee te knuffelen. Oudste zoon Simon (14) was jarenlang een fanatiek fokker van Serama’s en trainde ook zeer serieus om deze mini-kipjes goed voor te stellen op shows. Echter doordat de shows voor hoenders wegvielen, door corona en de vogelgriepbeperkingen, zakte zijn motivatie tot het dieptepunt. Hij legde zich toe op het fokken van sierduiven. Met zijn Oud Duitse Meeuwen heeft hij inmiddels al de nodige successen behaald. Op de Noordshow in 2022 had Simon de mooiste sierduif van de jeugdshow en zijn broer Thijmen had het mooiste konijn bij dezelfde jeugdshow.

Goed voorbeeld doet goed volgen

Ook de kinderen zijn het er over eens; naar shows gaan is het leukste wat er is! “We gaan nu met het hele gezin in ons busje met de konijnen en duiven achterin of in de aanhanger. Of dat nu naar de jeugdshow in Laren (Gld), onze eigen verengingshow of de Noordshow is, het zijn echt familie-uitjes geworden.” Ruim 60 hokken met konijnen en diverse volières met duiven en volièrevogels vereisen veel tijd aan verzorging. “Elk kind verzorgt zijn eigen dieren, dus voeren en schoonmaken. Al het werk dat overblijft is voor pappa,” legt Alfred uit. ”Iets wat ik overigens met plezier doe. Ik vind het heerlijk om na mijn drukke werk even mijn hoofd helemaal leeg te maken bij het verzorgen van de dieren.”

Mooi om te zien hoe drie generaties kleindierfokkers stuk voor stuk met dezelfde bevlogenheid hun hobby beleven. En over dé uitdaging voor de toekomst is de jongste generatie het unaniem eens: “Ooit eens een ‘U’ (Uitmuntend) mogen draaien op een show!”

Tekst en foto’s: Hans Krudde